ضرورت تهیه استشهادیه رسمی برای استخوانها

در صفحات۳۶۰ و ۳۶۱ از کتاب معاهدات و قرارداده های تاریخی در دوره قاجار اثر غ. طباطبایی مجد سواد مقاوله نامه ای (قراردادی) بین سفیر ایران و و والی بغداد (نماینده عثمانی) به تاریخ  ۱۶ شوال ۱۲۸۷ وجود دارد.   

موضوع این مقاوله نامه این است که چون بر حسب عادت از ممالک ایران نعش و جنازه به عتبات عالیات فرستاده می شود و این امر از نظر حفظ الصحه (بهداشت) مضراتی دارد لذا قرار بر این شد  که فقط جنازه هایی قابل انتقال به عتبات خواهند بود که سه سال از وفات مرحوم سپری شده باشد. ازینرو حاملین نعش باید استشهادنامه ای رسمی که مبین انقضای سه سال از تاریخ وفات باشد در دست داشته باشند والا نعش اعاده خواهد شد.