آرامگاه مخروبه کلیمیان آبادان در منطقه خانه های نیرو دریایی قرار دارد. مخروبه شدن هر جایی به مرور تغییر کاربری آن را به دنبال خواهد داشت. امیدوارم شرایط به گونه ای پیش نرود که چنین اتفاقی برای این مرکز توریستی بیفتد.
هنوز تعداد قابل توجهی از سنگ قبرهای این آرامگاه سالم است. این آرامگاه صرفا یک آرامگاه نیست. بلکه شاهدی است بر حضور تعداد قابل توجه کلیمیان در این شهر نوبنیاد در طول دوره پهلوی . حضوری که با وقوع جنگ تحمیلی محو شد. ازینرو سالهاست که کسی از بازماندگان این خفتگان به آنها سرنزده است.
آرامگاهی که خود سندی است برای زبان فارسی و کابرد آن توسط کلیمیان ایران. زبانی که حداقل در این شهر توسط ارامنه و اروپاییان برای معرفی رفتگانشان مورد استفاده قرار نگرفته است.
حداقل به خاطر زبان فارسی هم که شده است اعضای شورای شهر آبادان باید این آرامگاه را به یکی از مراکز توریستی شهر تبدیل نمایند.
محض اطلاع یکی از قدیم ترین اسناد شرعی تهران وقفنامه مسجدمدرسه حکیم محمدهاشم ابن محمدطاهر طهرانی است. حدوداْ یک قرن است که کسی اصل این وقفنامه را ندیده است. البته هیچ بعید نیست که اصل این سند وجود داشته باشد. اما اولاد واقف یا یک مجموعه دار به دلایل نامعلوم تاکنون آن را رو نکرده است.
البته این وقفنامه یک وقفنامه نیست بلکه فشرده چهار وقفنامه است. این جانب تصویر و صورت مصحح این وقفنامه را بصورت مقاله ای با عنوان طبیبی مصنف با مسجدمدرسه و کتابخانه وقفی اش در تهران دوره شاه سلیمان صفوی در صفحات ۲۶۶ الی ۳۰۵ دفتر دوم اوراق عتیق منتشر کرده است.
بالاخره پس از چند سال از برگزاری یک همایش بین المللی که در تهران در موزه تاریخ پزشکی برگزار شد مجموعه ای مشتمل بر هفت مقاله در باب تاریخ بیمارستان ها در ایران و هند سالهای ۱۵۰۰ الی ۱۹۵۰م. که زیرنظر دکتر فابریتزو اسپتزیاله و با حمایت انجمن ایرانشناسی فرانسه و انتشارات بریل (مهمترین انتشاراتی مطالعات جهان اسلام در اروپا) منتشر شد. سه مقاله از هفت مقاله به فرانسه و چهار مقاله هم به زبان انگلیسی است. فقط جهت اطلاع متذکر می شوم که سومین مقاله این مجموعه که به زبان فرانسه ترجمه شده به قلم این جانب است. عناوین مقالات به قرار ذیل است:
تارنمای مشخصات این کتاب جدید روی وب سایت بریل چنین است: